Jak Ashwagandha pomoże przy Hashimoto? Zobacz!

Spis treści

Ashwagandha, znana także jako witania ospała albo indyjski żeń-szeń, jest stosowana od tysięcy lat w tradycyjnej medycynie wschodniej. Surowcami leczniczymi są owoce rośliny, ale przede wszystkim jej korzeń, stanowiący bogate źródło bioaktywnych witanolidów. W jaki sposób ashwagandha pomaga osobom chorym na niedoczynność tarczycy? Przeczytaj kilka słów na ten temat i dowiedz się, jak stosować ją bezpiecznie.

Jakie właściwości ma ashwagandha?

Witania ospała należy do rodziny psiankowatych. Roślina ta wydaje zielonkawe kwiaty oraz pomarańczowo-czerwone owoce (jagody) ukryte w osłonce. Ashwagandha działa adaptogennie, czyli zwiększa zdolność adaptacji organizmu do środowiska. Oznacza to, że efekty działania mogą być bardzo zindywidualizowane.

Ashwagandha poprawia stan mózgu i układu nerwowego, przez co zwiększa odporność organizmu na stres i traumatyczne przeżycia. Ponadto ma właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne i przeciwrakowe.

Najcenniejszymi substancjami obecnymi w witanii są witanolidy, czyli związki aktywne farmakologicznie o szeregu prozdrowotnych właściwości. Przeprowadzono ponad 200 badań naukowych, w trakcie których wykazano potencjał ashwagandhy w terapii szeregu problemów zdrowotnych, takich jak:

niedoczynność tarczycy,
wyczerpanie nadnerczy,
lęki, depresja, przewlekły stres, zaburzenia snu,
obniżona kondycja i wytrzymałość organizmu,
degeneracja komórek mózgowych,
podwyższony poziom cholesterolu i cukru we krwi,
zaburzenia odporności,
obrzęki.

Dlaczego ashwagandha może pomagać chorym na Hashimoto?

Zapalenie tarczycy typu Hashimoto jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy. Kiedy zaś gruczoł tarczowy nie wydziela wystarczającej ilości hormonów, pojawiają się przykre objawy – od przyrostu masy ciała, poprzez ciągłe uczucia zimna, po zaburzenia natury psychicznej. Spadek motywacji, nastroju, zaburzenia pamięci i koncentracji – to bardzo typowe problemy towarzyszące chorobie.

Standardowa terapia opiera się na przyjmowaniu hormonów, jednak nie wszyscy odczuwają dzięki niej poprawę samopoczucia. Dlaczego? Ponieważ leczenie powinno być kompleksowe i uwzględniać zmiany dietetyczne, aktywność fizyczną oraz dobraną indywidualnie suplementację.

Badania wykazały, że ashwagandha pomaga zbilansować poziom tyroksyny, czyli hormonu T4 wydzielanego przez tarczycę, który odgrywa kluczową rolę w walce z objawami Hashimoto. Ponadto zwiększa stężenie 6-glukozo fosfatazy w wątrobie, co pozytywnie przekłada się na funkcjonowanie gruczołu.

Sięgnij po witanię ospałą szczególnie wtedy, jeśli doskwiera Ci huśtawka nastrojów, lęki, „mgła mózgowa”, nie radzisz sobie ze stresem, brakuje Ci energii i motywacji do działania. Środek ten ma opinię jednego z najskuteczniejszych adaptogenów dla osób z niedoczynnością tarczycy.

Jak dawkować ashwagandhę?

Rekomendowana dawka ekstraktu wynosi 500 mg dziennie. Pozytywne rezultaty mogą być odczuwalne już po 4-8 tygodniach suplementacji. Co ważne, postaw na dobry preparat, który ma standaryzację na zawartość witanolidów. Tylko wtedy kuracja będzie skuteczna. Nie przekraczaj jednak zalecanej dawki, aby uniknąć działań niepożądanych: bólów brzucha, biegunki, wymiotów.

Uzupełnieniem terapii powinna być zdrowa dieta, dostarczająca niezbędnych witamin, minerałów, wartościowych tłuszczów, węglowodanów złożonych, błonnika i białka. Jednocześnie warto zredukować w jadłospisie udział cukrów prostych.

Kto nie powinien sięgać po ashwagandhę?

Na liście przeciwwskazań do przyjmowania preparatów z ashwagandhą znajdują się ciąża i karmienie piersią, wrzody żołądka i przyjmowanie barbituranów. Zrezygnuj z suplementacji także w przypadku nadczynności tarczycy, gdyż roślina pobudza gruczoł do zwiększonego wytwarzania hormonów.

Skonsultuj się z lekarzem w sytuacji, jeśli cierpisz na takie schorzenia autoimmunologiczne, jak stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów czy toczeń, gdyż witania pobudza do działania system immunologiczny, co może zaostrzyć przebieg choroby. Ponadto nie przyjmuj suplementu na własną rękę, jeśli np. stosujesz leki na cukrzycę albo nadciśnienie.

Choć środki roślinne mają szereg dobroczynnych właściwości, zawsze należy stosować je z zachowaniem zdrowego rozsądku.